پرفروش ترین‌ ها

اطلاعات

فراهم کننده‌ها

بررسی فتوای حرمت شطرنج در اسلام: از مخالفت تا پذیرش

شطرنج، ورزشی فکری با قدمت دیرینه، همواره در طول تاریخ با فراز و نشیب‌های مختلفی در جوامع گوناگون روبرو بوده است. در جوامع اسلامی نیز، این بازی در ابتدا با واکنش‌های متفاوتی از سوی فقها و حاکمان مواجه شد. اما چگونه دیدگاه‌ها نسبت به شطرنج تغییر یافت و این بازی فکری جایگاه خود را در میان مسلمانان پیدا کرد؟

ریشه‌های اولیه مخالفت با شطرنج

در ابتدای ورود شطرنج به جوامع اسلامی، برخی فقها و مراجع تقلید، به دلیل شباهت‌هایی که این بازی با قمار داشت و همچنین بیم از لهو و لعب و غفلت از عبادات، فتوا به حرمت شطرنج دادند. این فتاوا بیشتر بر پایه احتیاط و پرهیز از آنچه می‌توانست به ضرر دین و اخلاق عمومی باشد، صادر می‌شدند. برخی روایات نیز در این زمینه وجود داشتند که به حرمت شطرنج اشاره می‌کردند.

تحول در دیدگاه فقها و علما

با گذشت زمان و تعمق بیشتر در ماهیت شطرنج، بسیاری از فقها و اندیشمندان اسلامی به این نتیجه رسیدند که شطرنج به ذات خود حرام نیست. دلایل این تغییر دیدگاه را می‌توان در موارد زیر جستجو کرد:

  • تفاوت اساسی با قمار: فقها به تدریج دریافتند که شطرنج، برخلاف قمار، یک بازی فکری مهارت‌محور است و نه یک بازی مبتنی بر شانس. در شطرنج، برد و باخت کاملاً به هوش، برنامه‌ریزی و استراتژی بازیکن بستگی دارد.

  • مزایای فکری و ذهنی: علما و صاحب‌نظران به فواید شطرنج در تقویت ذهن، افزایش قدرت تفکر استراتژیک، بهبود تمرکز و پرورش خلاقیت پی بردند. این مزایا نه تنها با آموزه‌های اسلامی در تضاد نبود، بلکه در راستای تشویق به علم‌آموزی و تفکر بود.

  • فرهنگ‌سازی و آموزش: با گسترش شطرنج و آشنایی بیشتر مردم با آن، جنبه‌های آموزشی و فکری این بازی برجسته‌تر شد و از نگاه صرفاً تفریحی و لهو و لعب خارج گردید.

فتوای مراجع معاصر و جایگاه شطرنج در جهان اسلام

امروزه، غالب مراجع تقلید شیعه و سنی، با فتوای جواز بازی شطرنج بدون شرط‌بندی و قمار، این ورزش را حلال و بلامانع می‌دانند. بسیاری از علمای برجسته جهان اسلام نیز، نه تنها مخالفت با شطرنج ندارند، بلکه آن را به عنوان یک ورزش سالم و مفید برای تقویت قوای ذهنی مورد تشویق قرار می‌دهند.

نتیجه این تحولات، حضور چشمگیر مسلمانان در عرصه‌های بین‌المللی شطرنج است. بسیاری از استادبزرگان شطرنج جهان از کشورهای اسلامی هستند که نشان از پذیرش کامل این ورزش در فرهنگ اسلامی دارد.

سایر مطالب پیشنهادی :