صفحه و مهره شطرنج فدارسیونی استاندارد مسابقات شهریار کد A بسیار خوش دست،...
شطرنج فدراسیونی مسابقات کیان مدل کیف دار با صفحه شطرنج 45 * 45 و مهره...
صفحه و مهره شطرنج فدارسیونی مسابقات کیان مدل کیف دار جدید با صفحه شطرنج...
ساعت شطرنج Leap مدل «PQ9907»بهترین انتخاب برای استفاده در منزل و...
نویسنده: Sergey Ivashchenko مترجم: ابوالقاسم نجیب ناشر: فرزین سال...
نویسنده : Karsten Muller مترجم: محمد خیر خواه ثایت قدم ناشر: شباهنگ سال...
نويسنده: John Nunn مترجم: احسان محمد اسماعیل ناشر: شباهنگ سال انتشار:...
نویسنده:Maizelis Ilia Levovie مترجم: رضا رضایی سال انتشار: 1402 ناشر:...
نویسنده: Mauricio Flores Rios مترجم: محمد خیرخواه ثابت قدم سال انتشار:...
نویسنده: Murray Chandler, Helen Milligan مترجم: خشایار بهاری ناشر:...
نویسنده: Murray Chandler مترجم: اعظم اعتماد ناشر: شباهنگ سال انتشار:...
شطرنج، به عنوان یک بازی فکری عمیق و استراتژیک، قرنهاست که در فرهنگهای مختلف جهان جایگاه ویژهای یافته است. این بازی در میان بسیاری از تمدنها، از جمله در اروپا و حتی در محافل مذهبی مسیحیت، به راحتی پذیرفته شد و مورد استقبال قرار گرفت. اما در تاریخ اسلام، پذیرش شطرنج با چالشها و بحثهای فراوانی همراه بوده است. این مقاله به بررسی دلایل این رویکرد متفاوت و تحولات دیدگاه اسلامی نسبت به شطرنج میپردازد.
در ابتدای ورود شطرنج به جوامع اسلامی، عمدتاً از طریق بازرگانان و در میان طبقات مرفه جامعه رواج یافت. این موضوع، در کنار برخی برداشتهای اولیه از متون دینی، باعث شد که برخی از فقها و علمای اسلامی دیدگاه منفی نسبت به این بازی داشته باشند و آن را حرام یا مکروه اعلام کنند. دلایل این ممنوعیت اولیه را میتوان در چند عامل جستجو کرد:
همراهی با قمار و سرگرمیهای لهو و لعب: در برخی موارد، شطرنج همراه با قمار و سایر تفریحات ناسالم انجام میشد که این امر خود به خود موجب دیدگاه منفی به آن میگردید.
بازدارندگی از ذکر و نماز: یکی از دلایل مطرح شده این بود که شطرنج ممکن است افراد را از انجام عبادات و وظایف دینی باز دارد و وقت آنها را بیهوده تلف کند.
تشابه به بتها و تصاویر: در برخی تفاسیر اولیه، مهرههای شطرنج به بتها یا تصاویر تشبیه شده بودند که این موضوع نیز میتوانست در ممنوعیت آن نقش داشته باشد.
اما با گذر زمان و آشنایی بیشتر فقها و متفکران اسلامی با ماهیت واقعی شطرنج به عنوان یک بازی فکری و نه صرفاً یک سرگرمی، دیدگاهها به تدریج تغییر کرد. علمای بزرگی با بررسی دقیقتر آموزههای اسلامی و با درک عمیقتر از فواید فکری و ذهنی شطرنج، به بازنگری در فتواهای پیشین پرداختند. این تغییر دیدگاه منجر به برداشته شدن تدریجی ممنوعیتها شد.
امروزه، اکثریت قاطع مراجع تقلید و فقهای شیعه و سنی، با رعایت شرایطی، بازی شطرنج را حلال میدانند. مهمترین شرط برای حلال بودن شطرنج، عدم همراهی آن با قمار (شرط بندی) است. یعنی اگر شطرنج صرفاً به عنوان یک بازی فکری و ورزشی انجام شود و هیچ گونه شرط بندی مالی در آن دخیل نباشد، از نظر شرعی بلامانع است.
مراجع تقلید برجستهای مانند امام خمینی (ره) که فتوای تاریخی ایشان در سال ۱۳۶۷ شمسی نقطه عطفی در تغییر دیدگاه عمومی نسبت به شطرنج در ایران بود، و نیز سایر مراجع کنونی، شطرنج بدون قمار را مجاز میدانند. این تغییر دیدگاه بر پایه این اصل استوار است که هر آنچه باعث تقویت ذهن، فکر و استراتژی شود و با محرمات شرعی درآمیخته نباشد، نه تنها گناه نیست، بلکه میتواند مفید نیز باشد.
با توجه به فتوای جدید و دیدگاه غالب، شطرنج نه تنها گناه نیست، بلکه میتواند فواید بسیاری نیز داشته باشد که با آموزههای اسلامی نیز همخوانی دارد:
تقویت قوه عقل و تفکر: اسلام همواره بر تفکر، تعقل و کسب علم تأکید دارد. شطرنج به شدت قوای ذهنی، حل مسئله و تفکر استراتژیک را تقویت میکند.
افزایش تمرکز و دقت: این بازی نیازمند تمرکز بالا و دقت در جزئیات است که میتواند به بهبود این مهارتها در زندگی روزمره کمک کند.
تقویت صبر و بردباری: در شطرنج، عجله کردن معمولاً به شکست منجر میشود. این بازی به بازیکنان میآموزد که صبر و بردباری داشته باشند.
رعایت عدالت و اصول: شطرنج بر اساس قوانین و اصول مشخصی انجام میشود که رعایت آنها میتواند به نهادینه شدن حس عدالت و پایبندی به قانون کمک کند.
سایر مطالب پیشنهادی :